ทุกๆเย็น … ถ้าว่าง เราจะไปออกกำลังกาย ในสวนสาธารณะ แถวบ้านค่ะ เมื่อก่อนไม่ได้ชอบนะ แต่สืบเนื่องจาก อกหัก รักคุด ถูกทิ้ง กลางค่ำ กลางคืน นอนไม่ค่อยจะหลับ อะไรต่อมิอะไรมันไหลมาในสมองตลอดเวลา คิดมาก แล้วมันก็ได้ผลนะ เราเหนื่อยจากการวิ่ง การเต้นแอโรบิค ผ่อนคลาย ทำให้เราหลับสนิทขึ้นเมื่อสภาพจิตใจเราดีขึ้น เราจึงชอบการออกกำลังกายมาก ว่างก็ไป ๆ และบ่อยครั้งค่ะ เราเจอคนๆ เดิมตลอด เป็นปีแล้วที่เรา ไปออกกำลังกายด้วยกัน. (ต่างคนต่างไป haha) จนหน้าตาคนๆ นั้น ซึมซับสายตาเรา คนธรรมดาคนนึง บ้าพลัง สุดๆ อึดมากด้วย เค้าจะมาคนเดียวทุกวัน ปั่นจักรยานมา เวลาเค้ายิ้ม เค้าน่ารักมากค่ะ ตาเล็กๆ (เค้าทักคนอื่นตลอด) บางวันไปก็มองหาเค้า สักพักเค้าก็โผล่มา ด้วยความที่สวนมันไม่ได้กว้าง ส-อ ก็เจอกันตลอดเลยจนทุกวันนี้ เราไป เพราะจะได้เจอเค้า
วันไหนไม่ไป ก็คิดถึง haha มีวันนึง เค้ายิ้มมา เรานี่ใจละลายเลยค่ะ เขินหนักมากกกก เขินคนไม่รู้จักหนักมาก (เค้ายิ้มกับใครไม่รู้นะ ไม่ได้ มองคนข้างหลัง)
มันเหมือนเค้าเป็นแรงให้เรา ออกกำลังกาย
ไม่ได้หวังว่าเค้าจะต้องรู้ว่าเราชอบ เราคิดว่าเค้าอาจจะมีคนรักแล้ว ก็คนมันน่ารักอะนะ
แค่เวลาเดินสวนกัน หันมาเจอะกันพอดี “เรา”จะส่งยิ้มให้กันตามมารยาทบ้าง แค่นี้ก็โอเคแล้ว
การแอบชอบนี่มันก็ดีนะ สุขภาพกายดีขึ้น ใจก็แฮปปี้ด้วย
ปล. พิมพ์หัวข้อตกไปคำนึง แก้ไขไม่ได้แล้วด้วยค่ะ คนอ่านจะรำคาญตารึเปล่าค่ะ “ออกกำลังกาย” นะคะ อย่าคิดมาก ^^
