เราคบกับแฟนคนนี้มาได้ ปีกว่าๆแล้วคะ เราอายุ 21ปี ส่วนแฟนอายุ23ปี แฟนเป็นคนที่นิสัยดีมากๆเลย ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืน เอาใจใส่ เป็นคนมีเหตุผลไม่เป็นคนอารมณ์ร้อน ไม่เคยนอกใจ รวมๆแล้วเป็นผู้ชายที่นิสัยดีมากๆ แต่ติดที่ว่าทางบ้านของเค้าจน ไม่มีอะไรเป็นของตัวเองสักอย่างเป็นของตัวเอง บ้านก็อาศัยคนอื่น รถราก็ไม่มี ไปไหนมาไหนก็ลำบาก แล้วที่บ้านเค้าก็มีปัญหาทางด้านการเงิน กู้หนี้ยืมสิน เพราะว่าแม่เค้าไม่ได้ทำงาน(เล่นการพนัน) พ่อเค้าป่วย เลยต้องยืมเงินมาใช้จ่ายครอบครัว ตอนที่คุยกันแรกๆ เค้าเป็นพลทหาร ได้เงินเดือนก็พอได้ส่งไปให้ที่บ้านอยู่ เค้าอยากทำงานรับราชการ ทำงานที่มีความมั่นคง เค้าก็บอกว่าเค้ารักเรามากเราเป็นกำลังใจสำคัญของเค้าเลย(ที่บ้านพ่อแม่เค้าไม่ค่อยจะสนใจสักเท่าไหร่) เค้าวางแผนสร้างครอบครัวกับเราอย่างจริงจังเลยทีเดียว(เราก็ดีใจ) พอปลดทหาร เค้าก็สอบติดนักเรียนจ่า เรียน 2 ปี ยังดีที่ได้เงินเดือนละ 3000บ. แต่มันคงไม่พอส่งไปให้ที่บ้านเค้าเนี่ยสิ
ส่วนที่บ้านเราก็มีฐานะปลานกลาง มีบ้านมีรถ พ่อแม่สร้างไว้ให้หมดทุกอย่างแล้ว และเราก็ไม่เคยต้องลำบากเลย พ่อแม่เราไม่อยากให้เรามีแฟนตอนเรียน ซึ่งเราคบกันอยู่ตอนนี้คือ ไม่ให้พ่อแม่ที่บ้านหรือญาติรู้เลย เราไม่กล้าบอกเรากลัว เพราะรู้แน่ๆว่าที่บ้านรับไม่ได้ เพราะเลี้ยงเรามาอย่างดีคงไม่อยากให้เราลำบาก เคยพูดเกลิ่นๆไปว่าถ้ามีแฟนล่ะ? พ่อแม่ก็บอกว่าไม่ต้องมี ไม่อยากให้มี
เค้าเคยบอกว่าเค้าจนเค้าไม่มีอะไรสักอย่างจะทนอยู่กับเค้าได้มั้ย? ไอ้เราก็ตอบว่าได้(แต่ในใจไม่รู้ว่าได้หรือเปล่า) เรารักเค้ามากนะเพราะเค้าไม่เคยทำให้เราเสียใจเลย ถ้าสมมุติมีแค่เราสองคนก็คงดี แต่นี่มีทั้งครอบครัวเค้า ครอบครัวเรา เราไม่อยากเลิก คบต่อไปให้กำลังใจสร้างฝันไปด้วยกัน หรือเลิกไปคบกับคนที่โอเคกว่า สบสน เราไม่รู้ว่าจะไปต่อหรือหยุดพอแค่นี้
