เเฟนเราเป็นคนโลกส่วนตัวสูง ยิ่งคบกันเรายิ่งคิดว่าเรายุในโลกของเค้ามั้ย เเต่ที่เเน่ๆเค้ายุในโลกของเราเรียบร้อยเเล้ว ถึงไม่ได้เป็นโลกทั้งใบ เเน่เค้าคือคนสำคัญ เราทะเลาะกันตลอด เพราะเค้าทำตัวห่าง จากส่งข้อความคุยกันตลอด เริ่มส่งเป็นเวลา เป็นส่งบ้าง ไม่ส่งบ้าง เเล้วก็ไม่ส่ง ไม่โทรอีก มีเเต่เราที่โทรเอละส่งไป เเต่เราก็ยังยุในสถานะเเฟน
เราเป็นคนคิดมาก ยิ่งกับคนพิเศษ เถียงกัน ทะเลาะกันทุกครั้งเพราะเรื่องเค้าหายไป เรารุว่างานเค้ายุ่ง เคาเหนื่อย เเต่คนเราไม่ว่าจะไม่มีเวลาเเค่ไหนถ้าคนยังคิดถึงกันก็จะหาเวลามาคุยมาหา ต่อให้มีเวลาเเค่นาทีเดียวก็จะทำ สำหรับเราเราเป็นเเบบนั้น
ละวันนี้เราคุยกัน ละถึงจุดๆหนึ่งเราจำไม่ได้ว่าเริ่มคุยถึงอะไรกัน เเต่มารุตัวอีกทีเราก้เถียงกัน เค้าเอาเเต่ใจจนเราไม่รุจะเอาใจยังไง ทะเลาะกันเราจะเป็นฝ่ายง้อ โทรหาก่อนตลอด เค้าบอกเราขอมากเกินไป ต้องการนั่นนี่ เค้าทำให้ขนาดนี้เเล้วยังไม่พอใจอีกหรอ เรารุสึกดีที่เค้าทำให้ เเต่บางทีถ้ามันไม่ได้มาจากใจ เราก็เสียความรุสึก เหมือนเค้าอึดอัด ไม่ได้มีความสุขที่จะทำเพื่อเราเเละอยู่กับเรา อย่างที่เรารุสึกเเละทำเพื่อเค้า
เราอดทน พยายามไม่ทะเลาะ ปรับในสิ่งเเย่ๆ เเต่เพื่อคำว่าเรา เค้าบอกกำลังปรับตัวเพื่อให้ชินกับการมีเรา เราก็ดีใจนะ เเต่มาวันนี้เค้าบอกว่าเราเริ่มไม่รุสึกอยากมีอะไรกับเราเเล้ว เราไม่เหมือนวันเเรกที่ได้เจอ เมื่อคืนเราขอกอดเค้ายอมให้เราเเตะ เพราะต้องการจะสั่งสอนให้เรารุสึกบ้างว่าเวลาเราปฏิเสธเค้าตอนเค้าขอมีไรด้วยมันรุสึกยังไง
หลายเรื่องที่ออกจากปากเค้า ทำให้เรารุสึกเเย่มาก เเต่เค้าพูดเหมือนเราผิดทุกอย่าง วันนี้ทะเลาะกัน เราพีคตรงที่เค้าพูดว่าถ้าต่อไปเจอกันเเล้วยังทะเลาะกันอีก เราคงยุกับเทอไม่ได้ จุดนั้นเราอึ้งไป นี่เเสดงว่าเค้าไม่มีความสุขที่มีเราจริงๆ เราคิดถึงทุกอย่างที่เค้าพูดมา ละสิ่งที่เราพูดคือ ไม่เป็นไร ถ้าคบกันเเล้วไม่มีความสุขก็ไม่เป็นไร กลับไปคิดว่าต้องการอะไร เค้าเงียบไปส้กพัก เเล้วเราก็วาง
เค้าคงไม่โทรกลับมาอีกเเล้ว เราไม่ได้ร้องไห้ เเละเรารุว่าเราจะผ่านมันไปได้ เเต่ไม่รุเมื่อไหร่ เราจุกจนตัวชา เราคงไม่โทรกลับไปอย่างทักๆครั้งอีก คงปล่อยให้มันเป็นไป ในทางที่มันควรจะเป็น
