เริ่มแรกเราไปชอบน้องK… เรากะน้องK…อายุห่างกัน3ปีค่ะ เราก็แอดเฟสไปค่ะละก็คุยกัน ร้านน้องเค้ากะร้านที่เราอยู่ตรงข้ามกันเลยค่ะเราเจอกันทุกวัน จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ น้องเค้าไม่ค่อยมีเวลาค่ะเพราะต้องช่วยป้าขายของที่ร้าน เราผิดสังเกตุตรงที่น้องเค้านอนเร็วมากบางวัน2ทุ่มครึ่ง บางวัน3ทุ่มครึ่ง เรากลัวว่าน้องเค้าจะมีคนที่คุยอยู่แล้วรึเปล่า เพราะน้องเค้าก็หน้าตาดี(เพื่อนเรายังว่าน้องเค้าหน้าตาดีจริงๆถ้าเอามาเทียบกะแฟนเก่าเรา คนอื่นๆก็บอกหน้าตาดีจริงๆค่ะ) เราเลยสงสัยว่าทำไมน้องเค้าต้องมาเลือกคุยกะเรา พอคุยกันมาระยะหนึ่งเราก็ลองจะโทรคุยกะน้องเค้า แต่วันแรกก็บอกเราว่าเขิน เราก็อ่ะโอเคไม่เป็นไร พอมาวันที่สองก็บอกว่ามีปัญหาทางบ้านนิดหน่อย วันที่สามก็บอกแบบนี้จากนั้นเราก็เลยไม่ขอโทรอีก จากนั้นก็คุยกันปกติ จนมาวันนึงน้องเค้าขอเราเป็นแฟนค่ะ เราก็กึ่งอารมณ์ตรงที่ตอนนี้เราแค่ปลื้มน้องเค้าหรือเรารักเค้าจริงๆและก็กลัวโดนหลอกด้วย (เราเป็นคนชอบน้องเค้าก่อนแต่สุดท้ายก็โดนขอเป็นแฟน ฟินนนนนนนน) เพราะน้องเค้าก็ชอบเรามานานแล้วแต่ไม่กล้าจีบ แต่เราก็ตอบตกลงคบกับน้องเค้าค่ะ แต่ปัญหามันอยู่ที่เรารู้สึกว่านี่มันไม่ใช่แฟนอะ มันเป็นเหมือนการคุยกันเล่นๆ อาจเป็นเพราะเราเคยโดนเด็กหลอกรึเปล่าเราเลยกลัวมันจะเกิดขึ้นอีก หรือเป็นเพราะเราคบกับแฟนเก่ามานานมันเลยทำให้การที่จะเริ่มต้นใหม่กะใครซักคนมันเลยยยาก (รึเปล่า) เรากลัวว่าน้องเค้าจะไม่จริงจังกะเราค่ะ เราไม่อยากให้มันพังอีก เราควรทำไงดีคะ
