เมื่อ 8 ปีที่แล้วเราเคยลองคุยกันค่ะ แต่และแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปใช้ชีวิต ใน 7-8 ปีที่เราไม่ได้ติดต่อกันเชื่อมั้ยคะ เราจำชื่อเค้าไม่ได้แต่จำหน้าได้ว่าคุ้นๆๆมีโอกาสได้ทักเฟสไปหาประมาณต้นสิงหา เราก็เนียนๆถามไปว่าสบายดีมั้ยโน่นนู่นนี่ เราก็ถามว่าจำเราได้ไหม เค้าจำชื่อได้ จำเราได้ทุกอย่างมะก่อนเรียนไหนเยอะแยะ คือแบบเราก็อึ้งนะ เราก็เลยเนียนถามชื่อ เพราะตัวเองจำไม่ได้นั่นเอง5555 เราก็ทักทายคุยกันมาเรื่อยๆค่ะ ถ้ารอบนี้ได้กลับมาคุยกันจะไม่หายไปอีกแล้วนะ รอมานานนะรู้มั้ย กว่าจะเจอคนที่คุยด้วยแล้วสบายใจขนาดนี้ คุยได้ทุกปัญหา เชื่อมั้ยคะเราวีดีโอคอลคุยกันวันนึงไม่ต่ำกว่า30นาที ไม่รู้สรรหาอะไรมาพูดเยอะแยะ555 สถานะอะไรเราไม่รู้แต่อย่าหายไปไหนนะ อยู่เคียงข้างกันแบบนี้นะคะ หลายครั้งที่เราอยากเจอกัน แต่ไม่มีโอกาสได้เจอ แต่ตอนนี้เราได้เจอกันแล้วนะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นขออย่าหายไปก็พอ มีครั้งนึงค่ะ ที่เย็นนั้นเราทักเฟสไป โทรไปไม่ตอบสักอย่าง จนปิดเครื่อง คือเราคิดเลยว่าเค้าคงไม่อยากคุยกับเราแล้ว คงเกียจเราแล้วมั้ง แล้วเราร้องไห้ทำไม งอแงทำไม5555 เลยออกไปปาร์ตี้กับเพื่อนเพราะเศร้า เห้ยคิดอีกทีเรื่องแค่นี้หรอ เหมาะกับที่เพื่อนอกหักพอดี เลยไปชิวกัน และแล้วเหตุการณ์ฮาๆก็มา พอเขาถึงห้อง ชาตแบตแล้วทักมา โทรมาคุยกันเค้าถามเป็นไร555 แล้วก็หัวเราะ แค่แบตหมดเนี่ยนะ เห้ยแกเราคิดไปไกลอะ5555 อายยยยย เราร้องไห้ทำไมวะ เห้ยหรือเรารู้สึกกับเขามากไป มันต้องคอยบอกตัวเองเสมอว่า เผื่อใจไว้เจ็บบ้าง เราก็ประชดนะ ไม่คุยกับสาวๆแล้วหรอ ด้วยความกวนตีนก็บอกพึ่งคุยเสร็จสาวนอนละ ไอ …ยยยยปลอบใจกูด้วย5555บางสิ่งที่พูดอะประชด ปากกับใจไม่ตรงกันทั้ง2 ความกวนตีนจึงบังเกิด^^#ไม่มีอะไรจะให้หรอก แต่ที่บอกไว้ว่าความตั้งใจที่อยากเจอมานานแต่หากันไม่เจอสักที วันนี้เจอแล้วก็อย่าหายไปไหนนะเป็นเพื่อนสนิทคอยกวนตีนกันแบบนี้เรื่อยไปนะ คนที่คุยแล้วสบายใจมันไม่ได้เจอง่ายๆๆนะเฟ้ยยยยย
