เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟังค่ะเริ่มเลยนะค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเรามีแฟนอยู่แล้วคบกันมา 8 ปี แต่พ่อแม่ไม่เคยรู้เลยว่าคบกันเพราะเขาไม่ชอบแฟนเรามากห้ามให้เราคบกันต่างเราก้อแอบคบกันมาโดยตลอดจนถึงวันที่ 8 ปี เราตัดสินใจบอกพ่อแม่อีกครั้งจนเขาใจอ่อนให้เราคบกันและหมั้นกันไว้ และต่างคนก้อต่างทำงานเค้ารักเรามากจากคนที่เคยเลวสุดๆตอนนี้เค้าเปลี่ยนตัวเองทุกอย่างเพื่อเรา และเราก้อได้มาทำงานใน กทม แฟนเราก้อมาทำแต่คนล่ะที่ แต่แล้วเรื่องมันมีอยู่ว่าเราเป็นคนชอบเที่ยว สนุกสนานกับเพื่อนแต่ไม่เคยทำเรื่องเสียหาย ไปแต่ล่ะครั้งจะมีผู้ชายมาขอเบอร์ขอลายเราตลอดแต่เราก้อไม่เคยให้ ประมาณว่าหยิ่งอ่ะค่ะ แต่แล้ววันหนึงเราไปเที่ยวพับแห่งหนึ่งมีผู้ชายคนหนึ่งมาขอเบอเราเค้าเป็นคนหน้าตาน่ารัก อะไรดนจิตดนใจให้เราให้ลายเค้าแทนเบอโทรไป เค้าก้อแอดมา แล้วเราก้อคุยกันมาเรื่อย เราแทนเค้าว่าบีล่ะกันนะค่ะ บีเป้นคนที่แตกต่างจากแฟนเรามาก เป็นคนไม่ค่อยสนใจ เทคแคร์เราสะเท่าไรคือบีเปนคนไม่โรแมนติกแต่เรารู้ว่าบีก้อรักเรามากเหมือนกัน บีรับรู้มาตลอดว่าเรามีแฟนแล้ว แต่ไม่รู้ว่าหมั้นกันบีก้อบอกจะรอเราเลิกกะแฟน เราก้อคบกันมาเรื่อยๆจนนัดเจอกัน จนเรากับบีมีอะไรกัน ในตอนนั้นเราไม่สนใจแฟนเราเลยแต่เราก้อยังแคร์เค้าอยู่เวลาเค้ามาหาเราเราก้อจะบอกบีว่าแฟนมา ไม่ต้องลายมา บีก้อฟังเรา แต่พอแฟนเรากลับบีก้อจะมาหาเรื่องทะเลาะกับเราว่าเมื่อไรจะเลิกกัน ซึ้งเราก้อแคร์บีมาก เหมือนกัน จนสุดท้ายเราคุยกันได้ 6 เดือน แล้วเราจะแต่งงานเราเลยตัดสินใจบอกบีว่าเรากำลังจะแต่งงาน วันนั้นเราร้องไห้มาก ส่วนบีเปนผู้ชายที่เฉยๆเค้าก้อร้องไห้เหมือนกัน เรารู้สึกว่าเรารักบีมากเสียใจที่ทำให้บีเสียใจ แต่ยังงัยเราก้อต้องแต่งงานอยู่ดี แต่เราก้อเลิกกับบีไม่ได้ เรารักกันมาก แล้วเราก้อรักแฟนเรามากเหมือนกัน จนวันที่เราแต่งงาน เสร็จงานแฟนเราก้อกลับมาทำงานที่ กทม ส่วนเรากลับมาทำงานที่บ้านเกิด เราก้อคุยกับบีเหมือนเดิม จนถึงทุกวันนี้บีก้อรอเราเหมือนเดิม ซึ้งมันเปนไปไม่ได้ที่เราจะเลิกกับแฟนเรา แต่เราก้อทำใจไม่ได้ที่จะเลิกคุยกับบี แต่เราก้อสงสารบี สงสารแฟน เราควรทำยังงัยดี เพื่อนๆอาจจะคิดว่าเราเป็นคนไม่ดีหลายใจก้อได้ เรารู้ว่าสิ่งที่เราทำมันไม่ดี แต่เราอยากจะมาระบายเผื่อคัยเคยเป็นแบบเราเข้าใจเรา แล้วเราควรจะทำยังงัยดี เรารักทั้งสองคน
