สวัสดีค่ะ วันนี้มีปัญหาที่หนักใจอยากจะมาปรึกษาเพื่อนๆในพันทิพคะ เริ่มเรื่องเลยนะคะ เรามีเเฟนอยู่คนนึง เป็นผช.ที่ดีมาก โทรหาตลอด ทำอะไรพร้อมกัน เขาเป็นผช.คนเเรกที่ดีกับเราขนาดนี้ เเต่เรากลับทำอะไรไม่ดีๆกับเขาหลายอย่างเช่น ตะคอก พูดเเรงๆ ทำตัวไม่ดี เเต่เเฟนเราให้อภัยเรามาตลอด จนมีอยู่วันนึง เเฟนเราไม่ค่อยสนใจเราเพราะเเฟนเราอยู่กับเพื่อนเเละด้วยความที่เราอารมร้อนเราจึงขอเขาห่างค่ะ เเต่พอเขาจะห่างจริงๆเรากลับยื้อเขาไว้คะเพราะเราพูดไม่ทันคิด พอวันต่อมาเเฟนเราอยู่เเต่กับเพื่อนไม่สนใจเรา เราเลยร้องไห้ละขอเขาห่างอีกรอบค่ะ ครั้งนี้เขาห่างจริงๆค่ะ เเต่เขาจะไปจริงๆเราเลยร้องไห้ เขาเห็นเราร้องไห้เขาเลยอยู่ต่อ เเต่เขาบอกเขาไม่เหมือนเดิมเเล้ว ด้วยความที่เรารักมากเราจึงบอกไม่เป็นไร อาจเปลี่ยนไปในทางที่ดีก็ได้ เขาก็โอเคที่จะกลับมาคะ เเต่พอกลับมาก็ไม่มีอะไรเหมือนเดิม ยิ่งคุยยิ่งอึดอัด เราพูดไรเราก็กลัวเขาทิ้งเราไปหมด จนเขาทนไม่ไหวขอเลิกเราคะ ด้วยเหตุผลที่ว่าเขาคงดูเเลเราไม่ได้ดีพอ เขาไม่อยากให้เราเสียใจเพราะเขาอีกเเล้ว เขาบอกเราว่าให้เราไปคบผช.คนอื่นถ้าไม่โอเคค่อยกลับมาหาเขา เเต่เราไม่เอาค่ะเรายื้อไปร้องไห้ไปตั้งเเต่8โมงครึ่งถึง5โมงเย็นคะ จนเราคิดว่าเขาคงจะไปเเน่เราเลนบอกว่าโอเคไม่ยื้อเเล้วก็ได้ พอเขาเห็นเราพูดเเบบนี้เขาเลยบอกกลับมาเเต่ให้โอกาสอีกครั้งเดียวคะ ละเราก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเขาบอกเขารักเรามากขึ้นเพราะเรายื้อเขาไว้ เเต่เขาเเปลกไป วันต่อมาเราไปเรียนคะเเต่เข้าไม่ทันจึงมานั่งรอข้างนอก เเฟนเราเดินผ่านเราไปเเบบคนไม่รู้จักกันคะ เราเลยไปข้างนอก เขาก้ไม่ตามเราคะ เขาก้ไม่สนใจเราเเละอยู่เเต่กับเพื่อน เราเสียใจมาก เป็นเเบบนี้เราควรพอดีมั้ยคะ เรารักเขามากเราไม่อยากเสียเขาไปเเต่เป็นเเบบนี้บางทีเราก็เหมือนไม่สำคัญ เราควรพอมั้ยหรือควรพยายามต่อไปดีเพราะเเฟนเขาบอกเขารักเรามากเท่าเดิม เเต่การกระทำกับคำพูดมันสวนทางกัน เราเครียดมากตอนนี้ เราควรทำยังไงดีกับเรื่องนี้
