เราคบกับแฟนเรา เขาเป็นพ่อหม้ายลูกติด เป็นลูกสาว อายุประมาณ 7 ปี เขารักลูกเขามาก เวลาเขาไปอยู่กับลูก เขาจะไม่สนใจเราเลย ไม่มีเวลาให้เราเลย ทำให้เราเกิดอาการน้อยใจว่า เรามีตัวตนและสำคัญกับเขาบ้างมั้ย? แต่เราได้คุยเรื่องที่เราน้อยใจไปกับเขาหลายครั้งแล้วเขาก็พูดว่าจะทำให้มันดีขึ้น จะทำให้มันดีกว่าเดิม แต่เราก็มาสังเกตแฟนเรานะว่าเขาเป็นคนแบบนี้จิงๆ ใช่มั้ย ? เป็นคนที่เฉยชา นิ่งเฉย ไม่ค่อยแสดงว่ารู้สึกหรืออาการออกมาให้เรารู้เลยว่าคิดแบบไหน รู้สึกยังไง?? พยายามจะเข้าใจในความเป็นตัวตนของเขาแต่บางทีเราก็อยากให้เข้าใจในอารมและความรู้สึกของเราบ้าง เราก็เหมือนผู้หญิงทั่วไปที่ต้องการการเอาใส่ใจจากแฟนเราบ้าง แต่อะไรๆ เขาก็มีแต่ลูก เราก็พูดอะไรมากไม่ได้ กลัวว่าถ้าเราได้พูด กลัวคำพูดของเราจะแรงและไปทำให้เขาไม่พอใจหรือรู้สึกแย่ เพระเราเป็นคนพูดตรงๆ บางทีก็แรงเกินไป ถ้าได้พูด กลัวเขาจะหาว่าเราไม่รักลูกเขา แต่จิงๆ เรารักลูกเขานะ ไม่ได้เกลียดหรืออะไรเลย ร้องไห้ร้องไห้ พอได้คุยกันเรื่องนี้ทีไร เราก็จะรู้สึกหงุดหงิดและน้อยใจทุกครั้ง จิงๆ เขาให้เหตุผลว่า เขาต้องการอยู่กับลูกให้มากๆ เพราะเขาไม่ได้เลี้ยงลูกเอง ไม่ได้อยู่กับลูก ลูกสาวอยู่กับตายาย ส่วนแม่ของลูกเขาไม่ได้อยู่ด้วยเขาเลยบอกว่าต้องการให้ความรักกับลูกมากๆ และเป็นห่วงความรู้สึกลูกมาก อีกอย่างอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ เขาเลยปล่อยปะละเลยไม่ได้ แต่เราก็พอเข้าใจความรู้สึกของลูกเขานะ ว่าลูกสาวติดพ่อมาก เขาต้องการความรัก แต่บางทีลูกก็คือลูก เขาให้เวลากับลูกเราก็ไม่เคยไปยุ่งเลย ให้เวลาเต็มที่แต่ที่เรารู้สึกน้อยใจว่า ทำไมไม่ให้เวลาเราบ้างเลย เหมือนไม่มีตัวตน เรารู้สึกเสียใจ และน้อยใจมากๆ แล้วเราควรจะทำยังไงดี ??
