เรามีปัญหากับแฟนค่ะ ช่วงหลังๆมานี้ เรากับเขาทะเลาะกันบ่อยมากๆ อาทิตย์นึงแทบจะวันเว้นวัน แต่ก็อยู่ด้วยกันทุกวันตลอดตัวเขาเองเป็นคนขี้โมโห อารมณ์ร้อน ของขึ้นง่ายมากๆ จึงทะเลาะกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆตลอดๆเมื่อวานก่อนเรากับเขาเปิดใจคุยกัน เขาบอกเราว่า เขารู้สึกเฉยๆกับเรา ไม่รู้ทำไมเหมือนกันถึงเป็นแบบนี้ เขาบอกไม่เข้าใจตัวเองเราถามว่าเขารักเราไหม เขาบอกรัก แต่ไม่ได้รักมาก เขาไม่ยอมเลิกกับเรา เราบอกว่า ถ้าตัวเขาเองรู้สึกแบบนี้ ก็เลิกกันดีกว่าไหม ถ้ามันไปกันไม่ได้แล้ว หมดรักแล้วจริงๆ ก็เลิกกันแยกย้ายกันดีกว่า เลิกกันตอนที่ยังคุยกันได้เข้าใจกันได้ จะได้ไม่เกลียดกันไปมากกว่านี้ ดีกว่าอยู่กันไปแล้วบั่นทอนจิตใจกันไปทุกวัน

เขาบอกว่า เขารู้ว่าเรารักเขามาก เราดีกับเขามาก ดีกว่าทุกๆคนที่ผ่านมา และเขาคงหาใครดีกว่าเราไม่ได้อีกแล้ว แต่ทำไมอยู่ดีๆ เขาก็รู้สึกเฉยๆกับเราก็ไม่รู้ คนแบบเขา ไม่เคยก้มหัวให้ใคร ไม่เคยร้องไห้ให้ใคร แต่กับเขาพูดกับเราไปร้องไห้ไป เขาบอกว่า ไม่รู้จะทำยังไงดี เขาไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ ช่วยทำให้เขารักเรามากๆได้ไหม เขาอยากรักเรามากกว่านี้ ไม่อยากเสียเราไป เขาหวง เขาเป็นห่วงเรา เราบอกเขาไปว่า ความรักไม่ใช่รางวัลตอบแทนความดีนะ ถึงเราจะดีกับเขามากแค่ไหน แต่ถ้าเขาไม่รู้สึกรักเรา จะทำยังไงเขาก็คงไม่รู้สึกอีกแล้ว เขาบอกว่า ถ้าเลิกกันไปกิจวัตรประจำวันเขาจะทำอย่างไร เพราะตอนนี้ อยู่ด้วยกันทุกวันเขาบอกว่า เขากลัวว่าสักวันถ้าเราหมดรักเขา และวันนั้นเขาดันรักเรามากๆแล้ว เราทิ้งเขาไปเขาจะทำยังไง เขารู้ว่าเขาเห็นแก่ตัว เขาก็ร้องไห้และบอกเราว่า ไม่เลิกได้ไหม  เขาไม่อยากเสียเราไป เขาอยากทำวันนี้ให้ดีที่สุด อนาคตจะเป็นยังไงเขาก็ยังไม่รู้แต่จะทำวันนี้ให้ดี และขอให้คบกันต่อไป…

เรารู้นะคะ ว่าอะไรเป็นอะไร คบกันต่อไป มันก็คงจะยืดเวลาออกไปเรื่อยๆ ตอนนี้เราเองก็ทำใจไว้แล้วเขาคงสับสนตัวเองใช่ไหมคะ เราควรตัดไฟแต่ต้นลมเลิกกันเลยดีไหม หรือว่า ยื้อเวลาซื้อเวลาออกไปเรื่อยๆตัวเราเองเราคิดนะว่าเลิกกันตอนนี้มันคงดีกว่าเพราะเรายังเข้าใจกันว่ามันคงไปกันไม่ได้ ดีกว่าปล่อยให้เปนแบบนี้เรื่อยๆแล้วทะเลาะกันจนเกลียดกัน