4ข้อรู้ไว้ ทำไมผู้หญิงโกรธแล้วไม่พูด!

เวลาที่ผู้หญิงโกรธแล้วไม่พูด คุณผู้ชายทั้งหลายจะเรียกอาการแบบนี้ว่า “งี่เง่าเข้ากระแสโลหิต” แล้วก็มักมีคำพูดตามมาว่า “ผู้หญิงก็แบบนี้” (คำ
นี้จูนมักได้ยินมาจากบรรดาเพื่อนชายชอบพูดกันเวลาพวกนางมีปัญหากับแฟน)
จริงๆแล้วอาการโกรธแล้วไม่พูด มันมีนัยะซ่อนอยู่ 4 ข้อ ดังนี้ค่ะ

อยากให้ยอมรับผิดด้วยตัวเอง

เรื่องบางเรื่องหรือความผิดบางอย่างมัน
ชัดเจนมากแล้วไงคะ แต่คุณยังตะแบงข้างว่า คุณไม่ได้ทำ
พอให้หาหลักฐานหรือหาเหตุผลมาอธิบายในสิ่งที่เกิดขึ้น คุณก็ตอบไม่ได้
เมื่อทำอะไรไม่ได้ก็ต้องเงียบไปก่อน ให้เวลาคุณไปทบทวนตัวเองไงคะ
ว่าจะยอมรับได้ตอนไหน หรืออะไรยังไง ก็ไปคิดดู

ถ้าไม่เห็นภาพมีตัวอย่างสถานการณ์ค่ะ
ยกตัวอย่างเช่น เราเห็นแฟนเรานั่งจับมือกับผู้หญิงคนหนึ่ง
มองตากันราวกับว่า ถ้ากลืนกินได้ทำแล้ว
เรารอดูความสวีทวี้ดวิ้วของทั้งสองจนเขาแทบจะเดินประคองกันผ่านเราไป(โดยที่
เขาไม่เห็นเรา) เราจัดการถ่ายรูปไว้ แล้วไปเจอแฟนตามที่นัดเจอกัน
พอเขาเห็นรูป เขากลับปฏิเสธแล้วบอกว่า เป็นเพื่อนกันเท่านั้น
แล้วก็ไม่ได้จับมือกันเราอาจจะตาฝาดไปเอง!
คือสวมวิญญาณปลาไหลใส่สเก็ตแถสีข้างถลอก
เจอแบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะคุยต่อ
ขอเงียบไว้ก่อนแล้วจะเอายังไงเดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที!

รู้จักตัวเองดีว่าใจร้อน กลัวทะเลาะแรง

หญิงสาวบางนางรู้จักตัวเองดีค่ะ
ว่าเราเป็นคนใจร้อน ถ้ามีเรื่องทำให้โกรธจึงเลือกที่จะเงียบก่อน
ขอเวลาทำให้ตัวเองสงบแล้วค่อยเคลียร์ปัญหา
แต่การหลบหน้าเพื่อสงบสติอารมณ์ของเรา บางครั้งผู้ชายจะสงสัยว่า
เราโกรธอะไร ทำไมเราถึงไม่พูด จริงๆแล้วอยากพูดนะคะ
แต่ต้องไม่ใช่ตอนที่อารมณ์ที่ยังคุกรุ่นอยู่ เพราะขืนพูดด้วยแรงอารมณ์
มีหวังทะเลาะกันใหญ่โตเกินความจำเป็น

ต้องการให้ง้อ เพราะอยากรู้สึกว่าสำคัญ

เวลาเรารักใครสักคน
เราจะอ่อนไหวกับคนๆนั้นเป็นพิเศษ
กับเพื่อนฝูงหรือคนรู้จักทั่วไปจะทำอะไรเรายังไงเราก็ไม่ถือสา
หรือโทร.หาเพื่อน 5 สายนางไม่รับ
เราก็แค่ไลน์ไปทิ้งข้อความไว้โดยไม่เดือดเนื้อร้อนใจ แต่ลองเป็นแฟนขึ้นมาสิ
ต่อมความขี้งอนจะทำงานราวกับระบบ Touch Screen แตะปุ๊บพร้อมงอนปั๊บ
พองอนหรือโกรธอะไรแล้วก็จะไม่พูด เพราะต้องการให้เขาง้อ
ต้องการให้เขาทำอะไรก็ได้ให้รู้ว่าเราสำคัญมันก็แค่นั้นเองค่ะ
อ้อ!แต่เรื่องอาการงอนนี่ขอเตือนคุณผู้หญิงไว้นิดเนอะ งอนได้ค่ะ
แต่แค่พองามนะ มากไประวังเขาไม่ง้อตลอดกาลนี่ไม่รู้ด้วยนะ

เอือมระอาจนเกินจะพูด

ทำผิดครั้งที่ 1 และไม่เกิน 2
ครั้งยังพออภัย แต่ถ้าทำผิดซ้ำๆซากๆ มันก็เอือมระอาเกินจะพูด
ข้อนี้อันตรายมากนะคะ  เมื่อไหร่ที่ผู้หญิงไม่พูด
เพราะความเอือมระอามากๆแล้ว
เขาพร้อมเดินจากคุณไปทันทีโดยไม่มีข้อแม้เลยล่ะค่ะ

สมัย
ละอ่อนน้อยจูนเคยเป็นผู้หญิงที่โกรธแล้วเงียบในทุกๆกรณี
ซึ่งมันไม่เป็นผลดีในความสัมพันธ์เลยจริงๆค่ะ มีแต่ทำให้ทุกอย่างเลวร้ายลง
แต่พอเริ่มเปลี่ยนพฤติกรรม โกรธเพราะอะไร ชอบหรือไม่ชอบอะไร
ติดตรงไหนก็คุยตรงๆอย่างมีเหตุผล ทุกอย่างเคลียร์และชีวิตดูไม่หนัก
มันทำให้จูนคิดถึงประโยคหนึ่งของคุณนิ้วกลมที่บอกว่า “ความสุขไม่ซับซ้อน
อะไรที่ซับซ้อน มักไม่สุข” คอนเฟิร์มว่าจริงที่สุดเลยค่ะ

ที่มา  http://women.sanook.com/blog/68743/