ณ ความรู้สึกของการถูกกระทำ ทำร้ายให้จิตใจแตกสลาย เมื่อเขาเป็นผู้บอกว่าไม่ต้องการเรา วินาทีแรกที่ได้สัมผัสความรู้สึกนั้น ตัวชา สมองไม่มีการสั่งการที่จะตอบคำถามมากมายในหัวได้ มีแต่ว่า”ทำไม”และตามมาด้วยคำถามที่อยากถามเขา ต่อมความรู้สึกทำงาน สั่งให้หยดน้ำที่สามารถอธิบายด้วยคำพูดออกมา แต่นี้ยังไม่ใช่จุดที่ทุกข์ที่สุด เขาว่ากันว่าความทุกข์เกิดจากปรารถนาแล้วไม่สมดั่งใจ และความปรารถนาของคนี่ถูกกระทำ คืออยากอธิบาย อยากหาข้อเหตุผลหรือหนทางที่ทำให้กลับไปเหมือนเดิม แต่ทำได้แค่กลับยืนอยู่จุดเดิมที่เคยยืนตอนที่เรายังไม่มีใคร อยากบอกรัก อยากขอโทษ แต่คนที่เราอยากบอกดันไม่อยากฟัง คงจะเป็นความทุกข์ที่สุด คงคิดว่าความทุกข์จะจบแค่นี้ แล้วคุณจะไม่ได้ทำกิจวัตรประจำวันที่มีคู่ไปไหนทำอะไรด้วยกัน คุณทำคนเดียวได้ในวันต่อมาเลยหรอ เพียงลำพัง ผมบอกได้เลยว่าทุกข์สุดๆ แต่คนเรากลับไม่เปลี่ยนการกระทำของตัวเองซะงันเดียว เวลาที่ผมขี่รถไปทางที่ไปกับเขาผมยังร้องไห้ทุกครั้ง ทำไมนะหรอ อาจเป็นเพราะใจผมยังคงมีเขา ไม่คิดจะทำใจ ทำอะไรเหมือนกับอยุ่กับเขาตลอดเวลา เวลากินข้าวก็สั่งข้าวเปล่า อีกหนึ่งจาน ตักน้ำสองแก้วอาจจะดูเป็นละคร แต่ใช้ผมไม่ได้ทำที่ร้าน ผมทำที่หอ กินไปแล้วก็ร้องไห้ไป แต่มีคนบอกว่าแผลที่ถูกมีดบาดจะหายได้ถ้าเรารักษา แต่ทำไมแผลผมกลับลึกและกว้างขึ้น ผมเริ่มสงสัยอาจเป็นเพราะตัวผม ที่เอามีดแทงด้วยตัวเอง. นั้นคงเป็นความทุกข์ของผมอีกประการณ์หนึ่งที่เลือกอยู่กับความทุกข์เองขึ้นชื่อว่าความทุกข์เน่ะมีหลายแง่มุม แต่ถามว่าจะหลุดทุกข์ได้เมื่อไหร่เราก็ตอบตัวเองไม่ได้เพราะความทุกข์มันคงติดตัวผมไปจนกว่าผมจะลืมเขาได้ นั้นคือไม่มีวันที่จะลืม
