เรื่องมีอยู่ว่า เรากับสามีอายุเท่ากัน เคยเรียนด้วยกันตั้งแต่สมัยประถม ฮีย้ายมาตอนป.5 ฮีเป็นเด็ก alert ดื้อกวนตีน พอขึ้นม.ต้น ก้อสูบบุหรี่ สักลายคือเด็กยุค90จะเข้าใจอารมณ์นั้นว่าเห็นเพื่อนผู้ชายพวกนี้แล้วมันจะแขยงทันที ก้อคือเกลียดมันมาก น่ายังไม่อยากจะมอง แต่นางก้อไม่รู้หรอกว่าเราเกลียด อยุ่ห้องเดียวกันแต่เราตีตัวออกห่างเพราะไม่ชอบไง ทำงานกลุ่มก้อแบบจะไม่คุยด้วย พอเรียนจบเขาก้อไปเรียนสายอาชีพ เราก้อต่อม.ปลาย ไม่เจอกันเลยจนเราจบม.ปลายเอ็นไม่ติด เลยต้องพักไปปีนึง ทำพาสทามตามห้างบังเอิญไปเจอฮี เค้าเลยให้เพื่อนเก่าสมัยม.ต้นอีกคนพามาหาที่บ้าน ทั้งๆที่บ้านนางอยู่น่าปากซอย บ้านเราอยู่ท้ายซอย คุยกันได้ซักพักนางก้อขอคบ ก้อคบแบบเด็กๆ กินข้าวดูหนัง ไม่มีรัยกันนะ นางบอกให้เกียรติ55 จนเราเอ็นติดเลยขอเลิกกับนางเพราะแอบคุยกับอีกคน และต้องห่างกันอีกเลยเลือกที่จะเลิก ก่อนไปนางก้อบอกว่าจะรอ พอเราไปเรียนได้สักพัก ก้อพัง ติดเพื่อนติดเกมส์ ติดแฟน(ทอม) เรียนไม่จบ แม่เรียกกลับบ้านมาทำร้านกาแฟ บังเอิญไปเจอเพจรร.เก่าเลยไปโพสเบอร์โทเอาไว้…กะให้เพื่อนเก่า….บังเอิ๊ญญญ เจ้าของเพจคือ แฟนเก่าเรา ผ่านไปวันนึงจ้า นางก้อโทมา ถามไถ่คุยกันได้สักพักเหมือนนางจะเข้าเรื่องขอคืนดี เลยเปลี่ยนเรื่องบอกจะติดต่ออสาวให้ หาให้ได้ประมานสองคนนางบอกไม่ค่อยโดน ละนางก้อตามจีบเราจากร้านกาแฟเราก้อไปทำงานเป็นสาวห้างนางก้อตามไป ไปหาเกือบทุกวันซื้อขนม เลี้ยงข้าว เลี้ยงหนังไม่มีตังก้อให้ยืม กลับมาเปย์เราทุกอย่างเหมือนตอนนั้นก้อเลยแพ้ทางนางกลับมาคบกันอีก คบกันได้2ปี แต่เรากลับผ่านเรื่องดีเรื่องแย่มากมาย(เล่าไม่หมด)จนวันนึงแม่ก้อรู้ว่าเราคบกันลึกซึ้งเกินไป *ลืมบอกว่าแม่เรากับแม่นางไม่ถูกกัน แม่เราเลยตัดสินใจคุยกับเราว่าจะให้แต่งงาน ตอนนั้นกลัวมาก เพราะจากที่เกลียดนางมากขยะแขยงนาง แต่กลับรักนางจนกลัวว่านางจะเลือกเรามั้ย ความรู้สึกนี้มันมาตอนไหนไม่รู้ ได้แต่หวังว่าเค้าจะรู้สึกเหมือนเรา เพราะที่ผ่านมา นางทำทุกอย่างเปย์ทุกอย่างแต่ทำแบบนิสัยผู้ชายอ่ะห้วนๆตรงๆไม่ค่อยหวาน บางทีก้อรู้สึกว่าเค้าเต็มใจทำให้รึป่าวรัยงี้55 จนเย็นวันนั้นแม่เรียกเค้าไปคุยโดยที่ไม่มีเราอยู่ด้วย แล้ววันนั้นทั้งวันจนเช้าอีกวันนางก้อไม่ติดต่อมา แล้ววันนั้นมันเป็นวันเกิดของเค้าด้วย เค้กที่เตรียมไว้ก้อคงไม่ได้ให้ โศกแล้วตอนนั้น แม่ก้อบอกทำใจซะ ก้อดีที่ได้รู้ว่าเค้าคิดยังไงกับเรากันแน่ แต่แล้วประมานทุ่มนึงนาางเลิกงานก้อซ้อนมอไซค์มากับพ่อนางสองคน555ปากซอยกะท้ายซอยไง ให้พ่อมาขอเรากะแม่สักพักก้อมีเพื่อนพ่อเค้ากับญาติคนอื่นๆตามมา อึ้งจนพูดไม่ออก^^ ก่อนกลับก้อเอาเค้กให้ บอกปีนี้ไม่ได้ไปฉลองนะ ได้ของขวัญชิ้นใหญ่ละ55555 สามเดือนต่อมาเราก้อแต่งงานกัน ทำงานที่เดียวกัน ตกงานพร้อมกัน จนไปด้วยกัน ได้งานพร้อมกัน ตอนนี้ก้อมีลูกสาวด้วยกัน^^ อะไรที่เค้าไม่เคยทำเค้าก้อทำช่วย ซักกางเกงในรัยงี้ ไม่น่าเชื่อเนาะว่าวันนั้นที่เราไม่เคยคิดเลยว่าจะยอมรับมันได้ พอมาถึงวันนี้เรากลับกลัวจะเสียมันไป…..จำได้ว่าวันนึงนางเล่นปล่อยพลังกับเพื่อน แล้วเรานั่งเล่นหมากเก็บ นางกลิ้งมาโดนหลังเรา เราเลยเอื้อมมือไปช่วยพยุง พอหันหน้ามาเห็นว่าเป็นนางคือแบบอารมณ์เสียทั้งวัน ถึงขั้นต้องเช็ดมือเลยทีเดียว555 คือเกลียดมากจิงๆนะ…….แต่วันนี้กลับกลัวว่าเค้าจะปล่อยมือเราไปซะงั้น ขอบคุนนะที่มาเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน ถึงตอนเริ่มมันจะไม่สวยเท่าไหร่ แต่มันจะจบแบบมีความสุข……#รู้งี้จีบตั้งแต่ป.5ละ 55555
